در یکی از پروژه‌های مشاوره‌ای که در حوزه نگهداری و تعمیرات (نت) فعالیت داشتیم، هنگام بررسی گزارش‌های دوره‌ای، یکی از مدیران سازمان سوال مهمی مطرح کرد:

واقعاً حال تجهیزات ما چطوره؟ خوبه یا فقط دارن کار می‌کنن؟

سؤالی ساده، اما پُر از دغدغه‌هایی مثل:

• خرابی‌های ناگهانی

• توقف‌های بی‌برنامه

• افزایش هزینه‌های تعمیرات

• و نبود معیار مشخص برای قضاوت درباره وضعیت فنی دارایی‌ها

در پاسخ به این سوال، به نکته‌ای کلیدی اشاره کردم:

اگر بخواهیم چیزی را مدیریت کنیم، باید بتوانیم آن را اندازه‌گیری کنیم. برای سلامت تجهیزات هم نیاز به شاخصی داریم که قابل سنجش باشد.

تعریف شاخص سطح سلامت تجهیزات

پس از تحلیل داده‌ها و شرایط موجود در سازمان، پیشنهاد شد که یک شاخص ساده اما کاربردی تعریف شود:
شاخص سطح سلامت تجهیزات

این شاخص با ترکیب چند منبع اطلاعاتی مختلف، به ما امکان می‌دهد وضعیت واقعی تجهیزات را به‌صورت کمی و قابل‌ارزیابی گزارش کنیم.

اجزای اصلی این شاخص:

• داده‌های پایش وضعیت تجهیزات (Condition Monitoring)

• گزارش‌های نرم‌افزار مدیریت نگهداری (CMMS)

• نتایج بازدیدهای دوره‌ای

• و سطح بحرانی بودن تجهیزات (Criticality)

خروجی و نتایج

پس از پیاده‌سازی این شاخص، هر ماه گزارشی از وضعیت سلامت تجهیزات تهیه و به مدیریت ارائه می‌شود.
این گزارش به تیم نگهداری کمک می‌کند تا:

• نقاط آسیب‌پذیر را زودتر شناسایی کنند

• اقدامات پیشگیرانه را به‌موقع انجام دهند

• و برنامه‌ریزی تعمیرات و اورهال‌ها را بر اساس داده واقعی انجام دهند

در نتیجه، برای سؤال مهم «وضعیت تجهیزات چطوره؟»
اکنون یک پاسخ دقیق و عددی در دسترس است.